Plaatsen > Athene

Athene (Athinai) is de hoofdstad van Griekenland. De stad Athene telt 750000 inwoners, Groot-Athene bevat 3,2 miljoen inwoners. Het centrum van Athene ligt zo’n 7 km van de kust. De vlakte wordt begrensd door de gebergten Parnes en Pentelikon, in het zuid-oosten door de Hymettos en in het zuid-westen door een reeks lage heuvels.

Tijdens de bloeitijd bestond de Griekse wereld uit stadstaten, onafhankelijke steden met zelfbestuur. De belangrijkste stadstaat was Athene met haar eigen haven bij Piraeus. Athene werd het centrum van de Griekse beschaving en cultuur. In Athene werd het systeem van democratie toegepast. De mensen kwamen bij elkaar op de agora (marktplein) om inkopen te doen en te praten.

Tegenwoordig woont een groot deel van de Grieken in Athene. Athene heeft veel gezellige terrasjes. Ook zijn er veel museums en winkeltjes voor de souvenirs. En het bekendste gebouw van Athene is de Akropolis. Het steekt boven de stad uit en heeft een mooie bouwsteil. Het is alleen jammer dat het voor een gedeelte ingestort is. Ze zijn al jaren bezig om alles weer op te bouwen.

Het beste kunt u Athene met de metro in gaan, want als u Athene met de auto in gaat komt u er wel makkelijk in maar er nooit meer uit. Want er staat namelijk maar af en toe een bord. En met de metro kunt u van buiten Athene makkelijk tot midden in Athene komen. De metro stopt vlakbij de Akropolis.

Larissa is de naam van een wijk in Athene waar een mengsel van autoch- en allochtonen (en dat zijn dan weer voornamelijk Albanezen) wonen. Athene is de veiligste hoofdstad van de EU, maar in de wijk Larissa is de criminaliteit het hoogst. Dat komt vooral weer door etablissementen met namen als Club22, Dancing Fit en de Cocktail Bar. In de nabije omgeving van het metrostation stikt het verder van de cafés en taverna’s (gemiddelde maaltijd met voor- en hoofdgerecht en veel bier en wijn ongeveer 15 euro p.p.).

Akropolis
In 480 v.C. werden de Archaïsche monumenten op de Akropolis verwoest door binnenvallende Perzen, waarmee de Grieken op dat moment in oorlog waren. Ongeveer een halve eeuw later, in de tweede helft van de 5de eeuw, werd de Akropolis heropgebouwd onder leiding van Perikles, de toenmalige staatsleider.

In zijn geheel is de Pericleïsche Akropolis een uitstekend voorbeeld van de op dat moment populaire Klassieke stijl. Het meest bekende gebouw is ongetwijfeld het Parthenon, een Dorische tempel. Deze werd geflankeerd door de tempel van Athena Nike en het Erechtheion. De hoofdingang tot de Akropolis werd gevorm door de Propylaia, een monumentale marmeren poort in het westen.

De Propylaia is de toegangspoort aan de westzijde van de Akropolis. De bouw ervan begon in 437 v. C. onder leiding van de architect Mnesikles, maar werd in 432 v. C. gestaakt door het uitbreken van de Peloponnesische oorlog. Het monument werd nooit voltooid.

Omdat de Propylaia gebouwd is op oneffen terein op een wig-vormig stuk rots, werd het grondplan aan de onregelmatigheden aangepast. Het gebouw bestaat uit een centraal deel met een oost- en een westpoort en twee zijvleugels. De poorten bestonden elk uit een colonnade van zes Dorische zuilen. Tegenwoordig bevindt enkel de oostpoort zich in een redelijk goede staat. Deze lijkt op een Klassieke Dorische tempelgevel, alleen is er hier een opening tussen de derde en de vierde zuil.

Een centrale gang met aan weerszijden drie Ionische zuilen verdeelt het gebouw in twee. De westpoort werd geflankeerd door twee vleugels. De zuidvleugel was veel kleiner dan de noordvleugel. Deze laatste was versierd met verplaatsbare schilderijen op houten panelen.Uit literaire bronnen blijkt dat deze vleugel bekend stond als de Pinakotheke, de “Schilderijzaal”. De Propylaia was volledig uit marmer opgetrokken met uitzondering van enkele details waarvoor donkerdere Eleusische kalksteen gebruikt werd.

Rechts van de Propylaia staat de kleine tempel van Athena Nike. In de Myceense tijd bevond zich op deze plaats een klein altaar. Later construeerde Peisistratos er een meer aanzienlijk altaar, maar dit werd vernietigd bij de inval van de Perzen in 480 v. C.

De tempel van Athena Nike werd tussen 427 en 424 v. C. gebouwd onder leiding van de architect Kallikrates. Het is een Ionische tempel van het amphiprostyle-type met een rij van vier zuilen voor elk van zijn smalle zijden. Bovenaan rondom bevindt zich een gesculpteerde fries. Op de oostzijde staat een conferentie van de goden afgebeeld, terwijl op de andere drie zijden strijdscènes te zien zijn.

Tussen 410 en 407 v. C. werd een marmeren balustrade opgericht rond de rand van het bastion waarop de tempel stond. Deze balustrade werd versierd met een reliëf met als onderwerp een feestelijke processie, waarvan de deelnemers gevleugelde Nikes (personificaties van overwinningen) waren.

Het Erechtheion is een Ionische tempel aan de noordkant van de Akropolis, tegenover het Parthenon. Volgens de Griekse mythologie is het gebouwd op de exacte plaats waar Athena en Poseidon hun wedstrijd hielden om het bezit van Athene. In 421 v. C. werd begonnen met de bouw. Na een tijdelijk stilleggen van de werken van 414 tot 409 v. C. werd het Erechtheion voltooid in 406 v.C.Vermoedelijke was de architect Mnesikles, die voordien reeds de Propylaia ontworpen had.

Net zoals de Propylaia moest ook het Erechtheion oneffenheden in het terrein overwinnen. Het gebouw bestaat uit drie structurele eenheden , elk met hun eigen dak : de hoofdtempel, een prostasis aan de oostkant en de poort van de Karyatieden aan de zuidkant. De hoofdtempel bestond uit vier kamers. Wat hun exacte functie was weet men niet. De tempel zelf was opgedragen aan de twee belangrijkste goden van Attica, Athena en Poseidon- Erechtheus.

In plaats van een westfaçade heeft het Erechtheion twee poorten aan zijn flanken : een erg grote aan de noordzijde en een kleine aan de zuidzijde tegenover het Parthenon. Deze laatste is ook wel bekend als de Poort van de Karyatieden, zo genoemd naar de zes zuilen in de vorm van jonge vrouwen (korai). Naast de Karyatieden beperkte de sculpturale decoratie van het Erechtheion zich tot de fries, waarvan weinig overgebleven is. Op de basissen en kapitelen van de zuilen en op de plinten van deuropeningen en ramen was het ornamentele beeldhouwwerk echter heel delicaat en rijk.

Het Parthenon
Deze aan Athena opgedragen tempel werd tussen 447 en 438 v. C. gebouwd door de architecten Iktinos en Kallikrates, op de resten van een pre-Perikleïsche tempel. Het wordt gepast beschouwd als het hoogtepunt van de Dorische architectuur. Binnenin stond een monumentaal beeld in goud en ivoor van de godin Athena. De naam ‘Parthenon’ verwijst naar de kamer waarin het beeld zich bevond.

Het Parthenon heeft een exterieure colonnade van acht Dorische zuilen aan elk uiteinde en zeventien aan de zijkanten. De cella (het ommuurde deel van het gebouw) is wat kleiner dan gewoonlijk om ruimte te creëren voor een tweede kamer die dienst deed als schatkamer van de tempel. Binnenin de hoge cella stond het grote beeld van Athena, dat omringd werd door een twee verdiepen tellende Dorische colonnade. Aangezien er geen ramen waren, werd het gebouw voorzien van licht via de hoge deuropening en door olielampen.

Onder supervisie van Phidias werd het Parthenon versierd met sculptuur. De metopen (rechthoekige panelen boven de zuilen) geven verschillende mythologische scènes weer : de Trojaanse oorlog, de strijd van de Atheners tegen de Amazones, de Lapithen tegen de Centauren en de goden tegen de reuzen. Op de fries boven de tempel wordt de Panathenaïsche processie afgebeeld. Bij deze jaarlijkse viering begeleiden Atheense jongens en meisjes het nieuwe kleed voor het beeld van Athena van Eleusis naar de Akropolis.

De twee pedimenten van de tempel zijn versierd met mythologische scènes. Het oostelijke pediment, boven de hoofdingang, geeft de geboorte van Athena weer, terwijl op het westelijk pediment de strijd tussen Athena en Poseidon om Athene afgebeeld wordt. De sculptuur van de pedimenten is slechts fragmentair tot ons gekomen. Binnenin het Parthenon, in de cella, zou een enorm goud en ivoren (chryselephantine) beeld van Athena gestaan hebben. Het was vervaardigd door de beroemde beeldhouwer Phidias.