Plaatse > Spina Longa

Spina Longa is een klein eiland in het Noord Oosten van Kreta, in de monding van de baai van Eulonda.

Dit eiland van 200 bij 500 meter werd in 1902 een leprakolonie. Volledig geïsoleerd van de buitenwereld dus.

Toch heeft dit eiland al een hele geschiedenis achter de rug. Door een erg strategische ligging aan de ingang van de baai van Eulonda werd het door meerdere volken bezet. In 1574 waren de Venetianen de eersten die het eiland veroverden. Zij waren het die het eiland ombouwden tot één grote vestiging.

Ondanks de vesting verloren de Venetianen een lange strijd met de Turken. Deze Turken zorgden ervoor dat het een welvarende kolonie werd, die vooral van de smokkel leefde. In 1898 verliet het overgrote deel van de Turken het eiland Kreta en bleven er Turken achter op Spinalonga. Om ook deze te laten vertrekken wees de overheid het eiland aan als leprakolonie. Bedoeld voor lepralijders uit Kreta. Ze hadden een moeilijk leven daar in het begin. In het begin waren ze met 400 mensen, later werden dat er meer dan 2000.

Water en vers voedsel was er niet. Dat kwam allemaal van het vaste land. Toch werd het leven op Spinalonga aardig verbeterd. Zo werd er een waterleidingsysteem aangelegd, werden oude Vientiane huizen opgeknapt en kwam er zelfs een medische dienst. In 1937 werd er een leprozenhuis opgericht in Athene. In 1957 werd de laatste leprapatiënt naar dit ziekenhuis overgebracht en werd de kolonie gesloten.

Het raakte volledig in verval.

Tegenwoordig is Spina Longa één van de bekendste toeristische attracties van het eiland Kreta. Vanuit verschillende havens vertrekken dagtochten naar Spina Longa.